Σύστημα αυτοκριτικής το 3-5-2 για την ΑΕΚ

Μετά από ένα διάστημα όπου όλοι πέρασαν από κόσκινο η ΑΕΚ βρίσκει επιτέλους την ηρεμία της. Σίγουρα η αλλαγή συστήματος από τον Μαρίνο Ουζουνίδη δεν είναι η μόνη αιτία του γυρίσματος του διακόπτη, ωστόσο, δεν γίνεται να βγει από το top3.

Ύστερα από τον καταστροφικό Νοέμβρη και τον μέτριο βάσει αγωνιστικής εικόνας Δεκέμβρη άπαντες στην Ένωση ήξεραν πως η σέντρα στο νέο έτος θα ήταν πολύ κρίσιμη προκειμένου να σωθεί η χρονιά. Οι κιτρινόμαυροι πήγαν στο break των Χριστουγέννων έχοντας κάκιστη εικόνα αλλά κυρίως ήταν άδειοι ψυχολογικά.

Γράφει ο Γιάννης Σταυρόπουλος

Σίγουρα, η διακοπή βοήθησε στο να καθαρίσει το μυαλό. Τη σημασία της είχε σαφώς και η επιστροφή του Τάσου Μπακασέτα αλλά ακόμη περισσότερο η αλλαγή συστήματος στα δύο πρώτα ματς πρωταθλήματος στα οποία, ασχέτως αν δεν υπήρξε πίεση αφού η ΑΕΚ τα καθάρισε τσακ-μπαμ, ο Ουζουνίδης έπαιζε λίγο έως πολύ το κεφάλι του. Δεν πρέπει να ξεχνάμε άλλωστε πως το 19 ξεκίνησε εξίσου προβληματικά για Ένωση με την κακή εικόνα στα Περιβόλια και το 1-1 κόντρα στον Κισσαμικό για το Κύπελλο.

Το 3-5-2 που χρησιμοποίησε ο τεχνικός της Ένωσης στα ματς κόντρα σε ΠΑΣ και Αστέρα έμοιαζε περισσότερο με μία κίνηση που περισσότερο «κολλάει» με τον χαρακτήρα του Μανόλο Χιμένεθ: «Αυτούς τους παίκτες έχω, αυτό μπορώ να παίξω καλύτερα». Για να μην παρεξηγηθώ. Σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει πως ο Ουζουνίδης υποτιμάει τους ποδοσφαιριστές του ή πως έριξε τα στάνταρ του ή πως κάτι τέτοιο έκανε ο Ισπανός τεχνικός την περσινή σεζόν. Αυτό που θέλω να πω είναι πως ο κόουτς της ΑΕΚ αποδέχτηκε με μια πιο ψύχραιμη αλλά και ρεαλιστική ματιά τα «συν» και τα «πλην» της ομάδας που διαχειρίζεται. Είναι η πρώτη φορά ουσιαστικά στη θητεία του που είδαμε τον Ουζουνίδη να θέλει να μπει στο DNA της ομάδας του και όχι την ΑΕΚ να προσπαθεί να μπει στο DNA του προπονητή της.

Το πιο βασικό στη συγκεκριμένη διάταξη που χρησιμοποίησαν οι κιτρινόμαυροι σε Ζωσιμάδες και ΟΑΚΑ είναι πως δεν χρειάζονται εξτρέμ αλλά και τα στοιχεία ενός τέτοιου παίκτη για να τσουλήσει μεσοεπιθετικά. Αυτό βέβαια δεν ίσχυε στο 4-2-3-1 ή απαραίτητα στο 4-4-1-1 και γι αυτόν τον λόγο οι Μάνταλος και Μπακασέτας (κατά κύριο λόγο) χρειάστηκε να κάνουν πράγματα που δεν έχουν στο παιχνίδι τους την στιγμή που οι βοήθειες από Μπογέ και Γιαννιώτα δεν ήρθαν ποτέ.

Επειδή έχει γίνει αρκετή κουβέντα το τελευταίο διάστημα, το 3-5-2 δεν σημαίνει πως από εδώ και στο εξής θα λύσει όλα τα προβλήματα της ΑΕΚ. Μην ξεχνάμε πως με τον νέο σχηματισμό η Ένωση δεν έχει καν αγχωθεί και έχει μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε αν θα «δουλέψει» και σε ένα ματς όπου θα είναι πιο ανταγωνιστικό.

Το 3-5-2 και ο Κρίστισιτς

Για να βάλουμε και το Νέναντ Κρίστισιτς στην εξίσωση, το 3-5-2 κατά κάποιον τρόπο λειτουργεί και ως safe-mode μέχρι να «κουμπώσει» και αυτός στο αρχικό σχήμα. Από το ελάχιστο που έχουμε δει μπορεί να πει εύκολα κανείς πως ο Σέρβος ξέρει την δουλειά του στο γήπεδο. Σε αυτή τη λογική και μέχρι να βρει ρυθμό ένας παίκτης που αποκτήθηκε για να γίνει ο «εγκέφαλος» του άξονα η ΑΕΚ βαδίζει με μεγαλύτερη σιγουριά με τη νέα διάταξη. Έχοντας βρει λοιπόν πάνω απ’ όλα τον «αέρα» της, η Ένωση θα μπορεί με τελείως διαφορετικά δεδομένα να επιστρέψει με μεγαλύτερη άνεση και στους παλιούς σχηματισμούς έχοντας για πρώτη φορά στη φετινή σεζόν στο οπλαστάσιό της ένα γνήσιο 8άρι.